İKİ BİN Mİ ON YEDİ? Öyle Bi Şeyler #1

Neler oluyor?

Neler yapıyoruz?

Dakikalar saatler günler aylar ve elbetteki bilakis konumuz olan YILLAR .. Ardı arkası kesilmeyen bir hızla akıp gidiyor. Biz neler olduğunu anlamadan bazen çok hızlı bazen çok yavaş ilginç bir sürekliliğin içinde geçinip gidiyoruz.Peki insanoğlu zaman kavramını çözemediği için delirmemiş midir zaten? Zaman sayılabilir mi? Sayılabilirse sayılmalı mıdır?

 Matematik için rakamların yan yana gelmesidir 2016 , 2017,2018...Alt tarafı bir iki rakam en fazla ne olabilir ki?

Lakin biz insanlar derin anlamlar yükleyip yüceleştirdikçe yüceleştiriyoruz sayıları..Bazıları hayatının merkezine oturtuyor bir ömür geçiriyor sayarak.SAYIYOR ,SAYIYOR ve elbette dönüp dolaşıp yine SAYIYOR.Hayatımızı onların üstüne kuruyor,yaşıyoruz ve en sonunda hala saymaya devam ederek ölüp gidiyoruz. Bir nebze de olsa sayılara bağlıyız denebilir.Onlarla yaşıyoruz.  Onlarla ölüyoruz.  

  Şimdi karşı tarafa dönüp kendi tezimi çürütecek olursam zaman gibi koca bir bilinmezliği rakamlarla saymaya çalışarak insanın acizliğinin altını  fosforlu kalemlerle bastıra bastıra çiziyoruz.Kalkıp koskoca yılları saymaya kalkıyoruz yahu..Zamana karşı geliyoruz. Ya da karşı koymaya çalışıyoruz da denebilir. 2017'ye  giriyoruz. 2017 size sağlık.mutluluk,huzur ve başarı getirsin diyerek birbirimize iyi dileklerde bulunuyoruz. Ama asıl olan şeyi kaçırıyoruz.Gerçekleri kaçırıyoruz. Zamanı kaçırıyoruz. Bu yazıyı neden mi yazıyorum?Bu kız bu kadar uzun ne yazmış? Ne saçmalıyor yahu?Bir ergen saçmasından mı ibaret? Belki böyle yüzlerce soru geçecek kafanızdan bunları okurken. Ya da belki sıkıldınız okumayı bırakıp gittiniz. 

Hepimiz istesek de istemesek yılın son demleri dediğimiz tam da  bu  günlerde ben bu yıl ne yaptım diye geçmiş yılını gözünün önünden geçiriyor.Umalım ki çok kötü şeyler yaşamış olmayalım. Kötü şeyler yaşamış olsak da kendimize çok yüklenmeden,yıpratmadan yaralamadan  ufak tefek sıyrıklarla atlatmış olalım. Her sene yüzlerce hatta binlerce hata yaparız. Bazen ders çıkarırız bazen de ders çıkarmamız gerekirken ders çıkarmayıp inadına canımız acıyacağını bile bile inat edip hatalarımızı tekrarlarız. Bunun psikolojik olarak bir açıklaması henüz bilinmese de insan bunu istemeden de olsa yapıyor. Hatalar bizi biz yapan şeylerdir. Burada kalıplaşmış cümleler yazıp sizi sıkmak istemiyorum ama bazı cümleler o kadar çok söyleniyor ki ağzınıza yapışıp kalıyor ve siz onları söylemeden duramıyorsunuz. Klişeler silsilesine kapılıp gidiyoruz. Sadece ben değil hepimiz.. Her neyse ben hatalarımla mutluyum çünkü eğer bu zamana kadar yaptığım hatalarımı yapmamış olsaydım belki çok daha büyük hatalar yaparak hayatımı kendime çevremdekilere zehir edecektim.Bırakalım da bazen en büyük hatalarımızı yapalım hayallerimizi yıkalım. Ancak hayallerimizi yıkarak güçlenebiliriz. Küçük bir çocuk zihniyetinden çıkabiliriz . Masanın altında ağlayan bir kız çocuğundan dimdik duran birine dönüşelim.  Neye elini atsa kurutan birinden ziyade sadece bir boşluk bırakmak.. Yıllar geçiyor. Hatalarımızla ,sayılarımızla,umutlarımızla,boş hayallerimizle ve aciz korkaklığımızla yılları eskitiyoruz..Zamanı eğip büküyoruz.
Geriye dönüp bakıyoruz ve koskoca bir yılı devirmiş olduğumuzu fark ediyoruz.

2017 size sağlık,mutluluk, huzur ve bol kitap getirsin dostlarım!

Neler oluyor?

Neler yapıyoruz?

İşte insanoğlu zamanı böyle eğip büküyor kendini zamandan güçlü sanıyor.

SAYIYOR VE SAYIYOR!

İKİ BİN Mİ ON YEDİ?