Ayfer Tunç-Bir Deliler Evinin Yalan Yanlış Anlatılan Kısa Tarihi Kitap Yorumu

Ah ne uzun bir isim ne uzun bir kitap!

Kitabı ilk görenler böyle düşünse de beni ne beklediğini bilmeden  başladığım bu kitap beni oldukça şaşırttı. 

Olaylar genel olarak Karadeniz'in küçük bir şehrinde sırtını denize dönmüş olan bir Akıl ve Ruh Sağlığı Hastanesinde başlıyor. Hastanedeki hastasından,hasta bakıcısına, temizlikcisine, bilgisayar işleriyle uğraşan ergen elemanından, doktoruna onların ailelerine uzanan ve birbirini teğet geçmiş yaşamlarına değiniliyor. Her biri ayrı ayrı bir baş karakter sayılabilecek olan tüm bu karakterler için oldukça fazla ayrıntı var. Kitap her bir küçük ayrıntının mükemmel bir şekilde bir bütünü oluşturduğu bir ürün.

Bir ruh hastalıkları hastanesinden yola çıkılarak nerelere nerelere gidilmedi ki kitapta...

Yazım biçiminin okuduktan sonra karnavalistik anlatım biçimi olduğunu öğrendiğim bu kitapta her bir karakterin ucu başka bir karaktere ve oradan ruh hastalıkları hastanesine bağlanıyor.

Tamamen sıra dışı bir kurguyla afallayıp kaldım. Yaklaşık 300!e yakın karakteriyle ve bunların her birinin hikayesiyle ilk başta neler olduğunu şaşırabilirsiniz. Ama alıştıktan sonra bu tadından yenmeyecek bir hal alıyor. Karakterlerin adını sanını nerede geçtiğini unutacak olursanız diye arkaya karakterlerin isimlerinin hangi sayfalarda geçtiği yazan ek bir bölüm de bulunuyor. Bu yazım biçiminin herhangi bir yazar için hiç de kolay olmadığını düşünüyorum. Bunca karakteri alıp bir kurguya oturtmak için düzgün bir planlama ve parlak bir zekaya ihtiyaç vardır. Belli ki Ayfer Tunçta bu ikisi de var.

Bunca olay ve karakter dolayısıyla kitap oldukça dinamik bir hale geliyor. Sürekli yüksek tempoda okumak bazen bana bile yorucu gelse de bu benim için kitabın keyfini kaçırmadı. Kitabı uzun bir sürece yayarak okumamın bir nedeni de buydu. Genelde okura sanki laf lafı açmış da o konuya gelinmiş algısı yaratılmaya çalışılmış. Bu yönünü beğensem de kitapta beğenmediğim olgular da oldu..

 Kitabı okumak zaten yorucu iken gereksiz pek çok paragraf olduğunu düşünüyorum. Bir sürü karakterin sürekli kötü kelimelerle eşleştirilmesi ve toplumsal sıkıntıların aslında bireylerin bu hale gelmesinin nedeni olduğundan hiç bahsedilmemesi beni biraz üzdü. Bazı noktalarda sürekli dilin yozlaştığına dikkat çekilmek istense de bunun dozunun iyice kaçtığını düşünüyorum. Pek çok yerde karakterin bu şekilde konuştuğu anlaşılsın diye gereksiz ve yenice sayılabilecek kelimeler kullanılması beni rahatsız etti. Gerçekten bunca karakteri aklımda tutarım bana bir şey olmaz diyenler varsa kitabı okumalı. Okursanız veya okuduysanız bana mutlaka ne düşündüğünüzü yazmayı unutmayın. Herkese iyi kitaplar dilerim. Kitaplı kalın.